Материал из энциклопедии Руниверсалис
Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: surg-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
surgō
|
surgor
|
surgam
|
surgar
|
—
|
—
|
2 p.
|
surgis
|
surgeris
|
surgas
|
surgāris
|
surge
|
surgere
|
3 p.
|
surgit
|
surgitur
|
surgat
|
surgātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
surgimus
|
surgimur
|
surgāmus
|
surgāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
surgitis
|
surgimini
|
surgātis
|
surgamini
|
surgite
|
surgimini
|
3 p.
|
surgunt
|
surguntur
|
surgant
|
surgantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
surgēbam
|
surgēbar
|
surgerem
|
surgerer
|
2 p.
|
surgēbas
|
surgebāris
|
surgeres
|
surgerēris
|
3 p.
|
surgēbat
|
surgebātur
|
surgeret
|
surgerētur
|
Plur.
|
1 p.
|
surgebāmus
|
surgebāmur
|
surgerēmus
|
surgerēmur
|
2 p.
|
surgebātis
|
surgebamini
|
surgerētis
|
surgerēmini
|
3 p.
|
surgēbant
|
surgebantur
|
surgerent
|
surgerentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
surgam
|
surgar
|
—
|
2 p.
|
surges
|
surgēris
|
surgito
|
3 p.
|
surget
|
surgētur
|
surgito
|
Plur.
|
1 p.
|
surgēmus
|
surgēmur
|
—
|
2 p.
|
surgētis
|
surgemini
|
surgitōte
|
3 p.
|
surgentur
|
surgunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
surgĕre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
surgi
|
Participium praesentis actīvi
|
surgens
|
Gerundium
|
surgendi
|
Gerundivum
|
surgendus, -a, -um
|
Основа перфекта: surrex-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
surrexī
|
surrexerim
|
surrexeram
|
surrexissem
|
surrexerō
|
2 p.
|
surrexisti
|
surrexeris
|
surrexeras
|
surrexisses
|
surrexeris
|
3 p.
|
surrexit
|
surrexerit
|
surrexerat
|
surrexisset
|
surrexerit
|
Pl.
|
1 p.
|
surreximus
|
surrexerimus
|
surrexerāmus
|
surrexissēmus
|
surrexerimus
|
2 p.
|
surrexistis
|
surrexeritis
|
surrexerātis
|
surrexissētis
|
surrexeritis
|
3 p.
|
surrexērunt
|
surrexerint
|
surrexerant
|
surrexissent
|
surrexerint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
surrexisse
|
Основа супина: surrect-
Participium perfecti passivi
|
surrectus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
surrectūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
surrectum
|
Supinum II
|
surrectū
|
surgo
Глагол, третье спряжение.
Корень: --.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- подниматься, вставать ◆ Cum cecidi, surgo - когда упал - встаю.
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
Ближайшее родство
|
|
|
Этимология
Происходит от лат. surgere (subrigere|) «распрямляться, подниматься», далее из sub- «под, ниже» + regere «управлять, направлять; исправлять» (восходит к праиндоевр. *reg- «выпрямлять»).
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
Библиография