Словарь:ҡыңғырау

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	ҡыңғырау	ҡыңғырауҙар
Прит.	ҡыңғырауҙың	ҡыңғырауҙарҙың
Д.	ҡыңғырауға	ҡыңғырауҙарға
В.	ҡыңғырауҙы	ҡыңғырауҙарҙы
М.	ҡыңғырауҙа	ҡыңғырауҙарҙа
Исх.	ҡыңғырауҙан	ҡыңғырауҙарҙан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е ҡыңғырауым ҡыңғырауыбыҙ 2-е ҡыңғырауың ҡыңғырауығыҙ 3-е ҡыңғырауы ҡыңғырауы

ҡың-ғы-рау

Существительное. корень: -ҡыңғырау-

Произношение

• МФА: [qɯ̞ŋ.ʁɯ̞.ˈrɑw]

Семантические свойства

Ҡыңғырау [1]

Значение

1. колокол, колокольчик (колокольный) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
2. звонок ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От др.-тюркск. формы *qoñ(ğu)rağu "колокол", первоначально существительное действия от глагола *qoñ(ğu)ra- "звонить в колокол", из пратюркск. *koñra- (звонить (в колокол)). Родственноказахск. қоңырау «колокол, колокольчик; звонок»,кирг. коңгуроо «колокол»,узб. qo'ng'iroq «колокол; телефонный звонок»,уйгурск. قوڭغۇراق «колокол, звон»,хакас. хонъро «бубенчик на шее у животных»,alt. коҥыра «железные бубенцы, пришитые к поясу ритуальной одежды шамана»