Материал из энциклопедии Руниверсалис
Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: superdā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
superdō
|
superdor
|
superdem
|
superder
|
—
|
—
|
2 p.
|
superdas
|
superdāris
|
superdes
|
superdēris
|
superdā
|
superdare
|
3 p.
|
superdat
|
superdātur
|
superdet
|
superdētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
superdāmus
|
superdāmur
|
superdēmus
|
superdēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
superdātis
|
superdāmini
|
superdētis
|
superdēmini
|
superdāte
|
superdamini
|
3 p.
|
superdant
|
superdantur
|
superdent
|
superdentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
superdābam
|
superdābar
|
superdārem
|
superdārer
|
2 p.
|
superdābas
|
superdabāris
|
superdāres
|
superdarēris
|
3 p.
|
superdābat
|
superdabātur
|
superdāret
|
superdarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
superdabāmus
|
superdabāmur
|
superdarēmus
|
superdarēmur
|
2 p.
|
superdabātis
|
superdabamini
|
superdarētis
|
superdarēmini
|
3 p.
|
superdābant
|
superdabantur
|
superdarent
|
superdarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
superdābo
|
superdabor
|
—
|
2 p.
|
superdābis
|
superdaberis
|
superdāto
|
3 p.
|
superdābit
|
superdabitur
|
superdāto
|
Plur.
|
1 p.
|
superdabimus
|
superdabimur
|
—
|
2 p.
|
superdabitis
|
superdabimini
|
superdatōte
|
3 p.
|
superdabuntur
|
superdanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
superdāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
superdāri
|
Participium praesentis actīvi
|
superdāns
|
Gerundium
|
superdandī
|
Gerundivum
|
superdandus, -a, -um
|
Основа перфекта: superded-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
superdedī
|
superdederim
|
superdederam
|
superdedissem
|
superdederō
|
2 p.
|
superdedisti
|
superdederis
|
superdederas
|
superdedisses
|
superdederis
|
3 p.
|
superdedit
|
superdederit
|
superdederat
|
superdedisset
|
superdederit
|
Pl.
|
1 p.
|
superdedimus
|
superdederimus
|
superdederāmus
|
superdedissēmus
|
superdederimus
|
2 p.
|
superdedistis
|
superdederitis
|
superdederātis
|
superdedissētis
|
superdederitis
|
3 p.
|
superdedērunt
|
superdederint
|
superdederant
|
superdedissent
|
superdederint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
superdedisse
|
Основа супина: superdāt-
Participium perfecti passivi
|
superdātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
superdātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
superdātum
|
Supinum II
|
superdātū
|
superdo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: super-[-]][-]]; корень: -d-; окончание: -o.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- класть сверху, прикладывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
superdo
|
|
- существительные: dans, data, datio, dator, datum, datus
- прилагательные: dativus
- глаголы: do, dato, abdo, addo, circumdo, edo, indo, prodo, subdo, superdo, trado, venundo
|
Этимология
Происходит от dāre «давать» (восходит к праиндоевр. *do- «давать»)
Фразеологизмы и устойчивые сочетания