Материал из энциклопедии Руниверсалис
Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: pēnsiculā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
pēnsiculō
|
pēnsiculor
|
pēnsiculem
|
pēnsiculer
|
—
|
—
|
2 p.
|
pēnsiculas
|
pēnsiculāris
|
pēnsicules
|
pēnsiculēris
|
pēnsiculā
|
pēnsiculare
|
3 p.
|
pēnsiculat
|
pēnsiculātur
|
pēnsiculet
|
pēnsiculētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
pēnsiculāmus
|
pēnsiculāmur
|
pēnsiculēmus
|
pēnsiculēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
pēnsiculātis
|
pēnsiculāmini
|
pēnsiculētis
|
pēnsiculēmini
|
pēnsiculāte
|
pēnsiculamini
|
3 p.
|
pēnsiculant
|
pēnsiculantur
|
pēnsiculent
|
pēnsiculentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
pēnsiculābam
|
pēnsiculābar
|
pēnsiculārem
|
pēnsiculārer
|
2 p.
|
pēnsiculābas
|
pēnsiculabāris
|
pēnsiculāres
|
pēnsicularēris
|
3 p.
|
pēnsiculābat
|
pēnsiculabātur
|
pēnsiculāret
|
pēnsicularētur
|
Plur.
|
1 p.
|
pēnsiculabāmus
|
pēnsiculabāmur
|
pēnsicularēmus
|
pēnsicularēmur
|
2 p.
|
pēnsiculabātis
|
pēnsiculabamini
|
pēnsicularētis
|
pēnsicularēmini
|
3 p.
|
pēnsiculābant
|
pēnsiculabantur
|
pēnsicularent
|
pēnsicularentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
pēnsiculābo
|
pēnsiculabor
|
—
|
2 p.
|
pēnsiculābis
|
pēnsiculaberis
|
pēnsiculāto
|
3 p.
|
pēnsiculābit
|
pēnsiculabitur
|
pēnsiculāto
|
Plur.
|
1 p.
|
pēnsiculabimus
|
pēnsiculabimur
|
—
|
2 p.
|
pēnsiculabitis
|
pēnsiculabimini
|
pēnsiculatōte
|
3 p.
|
pēnsiculabuntur
|
pēnsiculanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
pēnsiculāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
pēnsiculāri
|
Participium praesentis actīvi
|
pēnsiculāns
|
Gerundium
|
pēnsiculandī
|
Gerundivum
|
pēnsiculandus, -a, -um
|
Основа перфекта: pēnsiculāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
pēnsiculāvī
|
pēnsiculāverim
|
pēnsiculāveram
|
pēnsiculāvissem
|
pēnsiculāverō
|
2 p.
|
pēnsiculāvisti
|
pēnsiculāveris
|
pēnsiculāveras
|
pēnsiculāvisses
|
pēnsiculāveris
|
3 p.
|
pēnsiculāvit
|
pēnsiculāverit
|
pēnsiculāverat
|
pēnsiculāvisset
|
pēnsiculāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
pēnsiculāvimus
|
pēnsiculāverimus
|
pēnsiculāverāmus
|
pēnsiculāvissēmus
|
pēnsiculāverimus
|
2 p.
|
pēnsiculāvistis
|
pēnsiculāveritis
|
pēnsiculāverātis
|
pēnsiculāvissētis
|
pēnsiculāveritis
|
3 p.
|
pēnsiculāvērunt
|
pēnsiculāverint
|
pēnsiculāverant
|
pēnsiculāvissent
|
pēnsiculāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
pēnsiculāvisse
|
Основа супина: pēnsiculāt-
Participium perfecti passivi
|
pēnsiculātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
pēnsiculātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
pēnsiculātum
|
Supinum II
|
pēnsiculātū
|
pēn-si-cu-lo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- тщательно взвешивать, обдумывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
pensiculo
|
|
- уменьш.-ласк. формы: pensiuncula
- пр. существительные: pensio, pensitator, pensitatio, pensatio, pensor, pensum, pensura, pondus, assipondium
- прилагательные: pensus
- глаголы: pendo, penso, pensito, pensiculo, dispendo, dependo, expendo, rependo, suspendo, appendo, compendo, impendo, parvipendo, perpendo
|
Этимология
Происходит от Шаблон:Этимология:pensiculare
Фразеологизмы и устойчивые сочетания