Материал из энциклопедии Руниверсалис
Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: mutilā-
|
|
Praesens
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
mutilō
|
mutilor
|
mutilem
|
mutiler
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
mutilas
|
mutilāris
|
mutiles
|
mutilēris
|
mutilā
|
mutilare
|
| 3 p.
|
mutilat
|
mutilātur
|
mutilet
|
mutilētur
|
—
|
—
|
| Plur.
|
1 p.
|
mutilāmus
|
mutilāmur
|
mutilēmus
|
mutilēmur
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
mutilātis
|
mutilāmini
|
mutilētis
|
mutilēmini
|
mutilāte
|
mutilamini
|
| 3 p.
|
mutilant
|
mutilantur
|
mutilent
|
mutilentur
|
—
|
—
|
|
|
Imperfectum
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
mutilābam
|
mutilābar
|
mutilārem
|
mutilārer
|
| 2 p.
|
mutilābas
|
mutilabāris
|
mutilāres
|
mutilarēris
|
| 3 p.
|
mutilābat
|
mutilabātur
|
mutilāret
|
mutilarētur
|
| Plur.
|
1 p.
|
mutilabāmus
|
mutilabāmur
|
mutilarēmus
|
mutilarēmur
|
| 2 p.
|
mutilabātis
|
mutilabamini
|
mutilarētis
|
mutilarēmini
|
| 3 p.
|
mutilābant
|
mutilabantur
|
mutilarent
|
mutilarentur
|
|
|
Futūrum I
|
| Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
| Sing.
|
1 p.
|
mutilābo
|
mutilabor
|
—
|
| 2 p.
|
mutilābis
|
mutilaberis
|
mutilāto
|
| 3 p.
|
mutilābit
|
mutilabitur
|
mutilāto
|
| Plur.
|
1 p.
|
mutilabimus
|
mutilabimur
|
—
|
| 2 p.
|
mutilabitis
|
mutilabimini
|
mutilatōte
|
| 3 p.
|
mutilabuntur
|
mutilanto
|
| Infīnitivus praesentis actīvi
|
mutilāre
|
| Infīnitivus praesentis passīvi
|
mutilāri
|
| Participium praesentis actīvi
|
mutilāns
|
| Gerundium
|
mutilandī
|
| Gerundivum
|
mutilandus, -a, -um
|
Основа перфекта: mutilāv-
|
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
| Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
| Sg.
|
1 p.
|
mutilāvī
|
mutilāverim
|
mutilāveram
|
mutilāvissem
|
mutilāverō
|
| 2 p.
|
mutilāvisti
|
mutilāveris
|
mutilāveras
|
mutilāvisses
|
mutilāveris
|
| 3 p.
|
mutilāvit
|
mutilāverit
|
mutilāverat
|
mutilāvisset
|
mutilāverit
|
| Pl.
|
1 p.
|
mutilāvimus
|
mutilāverimus
|
mutilāverāmus
|
mutilāvissēmus
|
mutilāverimus
|
| 2 p.
|
mutilāvistis
|
mutilāveritis
|
mutilāverātis
|
mutilāvissētis
|
mutilāveritis
|
| 3 p.
|
mutilāvērunt
|
mutilāverint
|
mutilāverant
|
mutilāvissent
|
mutilāverint
|
| Infīnitivus perfecti actīvi
|
mutilāvisse
|
Основа супина: mutilāt-
| Participium perfecti passivi
|
mutilātus, -a, -um
|
| Participium futuri activi
|
mutilātūrus, -a, -um
|
| Supinum I
|
mutilātum
|
| Supinum II
|
mutilātū
|
mutilo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- подрезывать, обрезывать, отсекать
- увечить
- укорачивать; сокращать, уменьшать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
Этимология
От mutilus «увечный, изувеченный, искалеченный», далее из неустановленной формы; сравнивают с праиндоевр.| *mut- «безрогий».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания