Материал из энциклопедии Руниверсалис
Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: exaudī-
|
|
Praesens
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
exaudiō
|
exaudior
|
exaudiam
|
exaudiar
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
exaudis
|
exaudīris
|
exaudias
|
exaudiāris
|
exaudī
|
exaudīre
|
| 3 p.
|
exaudit
|
exaudītur
|
exaudiat
|
exaudiātur
|
—
|
—
|
| Plur.
|
1 p.
|
exaudīmus
|
exaudīmur
|
exaudiāmus
|
exaudiāmur
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
exaudītis
|
exaudimini
|
exaudiātis
|
exaudiāmini
|
exaudīte
|
exaudimini
|
| 3 p.
|
exaudiunt
|
exaudiuntur
|
exaudiant
|
exaudiantur
|
—
|
—
|
|
|
Imperfectum
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
exaudiēbam
|
exaudiēbar
|
exaudīrem
|
exaudīrer
|
| 2 p.
|
exaudiēbas
|
exaudiebāris
|
exaudīres
|
exaudirēris
|
| 3 p.
|
exaudiēbat
|
exaudiebātur
|
exaudīret
|
exaudirētur
|
| Plur.
|
1 p.
|
exaudiebāmus
|
exaudiebāmur
|
exaudirēmus
|
exaudirēmur
|
| 2 p.
|
exaudiebātis
|
exaudiebamini
|
exaudirētis
|
exaudirēmini
|
| 3 p.
|
exaudiēbant
|
exaudiebantur
|
exaudīrent
|
exaudirentur
|
|
|
Futūrum I
|
| Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
| Sing.
|
1 p.
|
exaudiam
|
exaudiar
|
—
|
| 2 p.
|
exaudies
|
exaudiēris
|
exaudīto
|
| 3 p.
|
exaudiet
|
exaudiētur
|
exaudīto
|
| Plur.
|
1 p.
|
exaudiēmus
|
exaudiēmur
|
—
|
| 2 p.
|
exaudiētis
|
exaudiemini
|
exauditōte
|
| 3 p.
|
exaudientur
|
exaudiunto
|
| Infīnitivus praesentis actīvi
|
exaudīre
|
| Infīnitivus praesentis passīvi
|
exaudīri
|
| Participium praesentis actīvi
|
exaudiens
|
| Gerundium
|
exaudiendi
|
| Gerundivum
|
exaudiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: exaudīv-
|
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
| Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
| Sg.
|
1 p.
|
exaudīvī
|
exaudīverim
|
exaudīveram
|
exaudīvissem
|
exaudīverō
|
| 2 p.
|
exaudīvisti
|
exaudīveris
|
exaudīveras
|
exaudīvisses
|
exaudīveris
|
| 3 p.
|
exaudīvit
|
exaudīverit
|
exaudīverat
|
exaudīvisset
|
exaudīverit
|
| Pl.
|
1 p.
|
exaudīvimus
|
exaudīverimus
|
exaudīverāmus
|
exaudīvissēmus
|
exaudīverimus
|
| 2 p.
|
exaudīvistis
|
exaudīveritis
|
exaudīverātis
|
exaudīvissētis
|
exaudīveritis
|
| 3 p.
|
exaudīvērunt
|
exaudīverint
|
exaudīverant
|
exaudīvissent
|
exaudīverint
|
| Infīnitivus perfecti actīvi
|
exaudīvisse
|
Основа супина: exaudīt-
| Participium perfecti passivi
|
exaudītus, -a, -um
|
| Participium futuri activi
|
exaudītūrus, -a, -um
|
| Supinum I
|
exaudītum
|
| Supinum II
|
exaudītū
|
exaudio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ex-[-]][-]]; корень: --.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- слышать издали, заслышать (hinnitum C): clamor exauditus est Cs послышался крик; non exaudita Cethegis H нечто неведомое Цетегам (т. е. древним римлянам) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
Этимология
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания