Словарь:assimulo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: assimulā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	assimulō	assimulor	assimulem	assimuler	—	—
	2 p.	assimulas	assimulāris	assimules	assimulēris	assimulā	assimulare
	3 p.	assimulat	assimulātur	assimulet	assimulētur	—	—
Plur.	1 p.	assimulāmus	assimulāmur	assimulēmus	assimulēmur	—	—
	2 p.	assimulātis	assimulāmini	assimulētis	assimulēmini	assimulāte	assimulamini
	3 p.	assimulant	assimulantur	assimulent	assimulentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	assimulābam	assimulābar	assimulārem	assimulārer
	2 p.	assimulābas	assimulabāris	assimulāres	assimularēris
	3 p.	assimulābat	assimulabātur	assimulāret	assimularētur
Plur.	1 p.	assimulabāmus	assimulabāmur	assimularēmus	assimularēmur
	2 p.	assimulabātis	assimulabamini	assimularētis	assimularēmini
	3 p.	assimulābant	assimulabantur	assimularent	assimularentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	assimulābo	assimulabor	—
	2 p.	assimulābis	assimulaberis	assimulāto
	3 p.	assimulābit	assimulabitur	assimulāto
Plur.	1 p.	assimulabimus	assimulabimur	—
	2 p.	assimulabitis	assimulabimini	assimulatōte
	3 p.	assimulabuntur	assimulanto

Infīnitivus praesentis actīvi	assimulāre
Infīnitivus praesentis passīvi	assimulāri
Participium praesentis actīvi	assimulāns
Gerundium	assimulandī
Gerundivum	assimulandus, -a, -um

Основа перфекта: assimulāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	assimulāvī	assimulāverim	assimulāveram	assimulāvissem	assimulāverō
	2 p.	assimulāvisti	assimulāveris	assimulāveras	assimulāvisses	assimulāveris
	3 p.	assimulāvit	assimulāverit	assimulāverat	assimulāvisset	assimulāverit
Pl.	1 p.	assimulāvimus	assimulāverimus	assimulāverāmus	assimulāvissēmus	assimulāverimus
	2 p.	assimulāvistis	assimulāveritis	assimulāverātis	assimulāvissētis	assimulāveritis
	3 p.	assimulāvērunt	assimulāverint	assimulāverant	assimulāvissent	assimulāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	assimulāvisse

Основа супина: assimulāt-

Participium perfecti passivi	assimulātus, -a, -um
Participium futuri activi	assimulātūrus, -a, -um
Supinum I	assimulātum
Supinum II	assimulātū

as-si-mu-lo

Глагол, первое спряжение. Приставка: as-[-]][-]]; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. сравнивать; уподоблять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство	показать

Этимология

От ??