Словарь:съприсносѫщьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	съприсносѫщьнъ	съприсносѫщьно	съприсносѫщьна
Р.	съприсносѫщьна	съприсносѫщьна	съприсносѫщьнꙑ
Д.	съприсносѫщьнѹ	съприсносѫщьнѹ	съприсносѫщьнѣ
В.	съприсносѫщьнъ	съприсносѫщьно	съприсносѫщьнѫ
Тв.	съприсносѫщьномь	съприсносѫщьномь	съприсносѫщьноѭ
М.	съприсносѫщьнѣ	съприсносѫщьнѣ	съприсносѫщьнѣ
дв. ч. Им.—В. съприсносѫщьна съприсносѫщьнѣ съприсносѫщьнѣ Р.—М. съприсносѫщьнѹ съприсносѫщьнѹ съприсносѫщьнѹ Д.—Тв. съприсносѫщьнома съприсносѫщьнома съприсносѫщьнама
мн. ч. Им. съприсносѫщьни съприсносѫщьна съприсносѫщьнꙑ Р. съприсносѫщьнъ съприсносѫщьнъ съприсносѫщьнъ Д. съприсносѫщьномъ съприсносѫщьномъ съприсносѫщьнамъ В. съприсносѫщьнꙑ съприсносѫщьна съприсносѫщьнꙑ Тв. съприсносѫщьнꙑ съприсносѫщьнꙑ съприсносѫщьнами М. съприсносѫщьнѣхъ съприсносѫщьнѣхъ съприсносѫщьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	съприсносѫщьнꙑи	съприсносѫщьноѥ	съприсносѫщьнаꙗ
Р.	съприсносѫщьнаѥго	съприсносѫщьнаѥго	съприсносѫщьнꙑѩ
Д.	съприсносѫщьнѹѥмѹ	съприсносѫщьнѹѥмѹ	съприсносѫщьнѣи
В.	съприсносѫщьнꙑи	съприсносѫщьноѥ	съприсносѫщьнѫѭ
Тв.	съприсносѫщьнꙑимь	съприсносѫщьнꙑимь	съприсносѫщьноѭ
М.	съприсносѫщьнѣѥмь	съприсносѫщьнѣѥмь	съприсносѫщьнѣи
дв. ч. Им.—В. съприсносѫщьнаꙗ съприсносѫщьнѣи съприсносѫщьнѣи Р.—М. съприсносѫщьнѹю съприсносѫщьнѹю съприсносѫщьнѹю Д.—Тв. съприсносѫщьнꙑима съприсносѫщьнꙑима съприсносѫщьнꙑима
мн. ч. Им. съприсносѫщьнии съприсносѫщьнаꙗ съприсносѫщьнꙑѩ Р. съприсносѫщьнꙑихъ съприсносѫщьнꙑихъ съприсносѫщьнꙑихъ Д. съприсносѫщьнꙑимъ съприсносѫщьнꙑимъ съприсносѫщьнꙑимъ В. съприсносѫщьнꙑѩ съприсносѫщьнаꙗ съприсносѫщьнꙑѩ Тв. съприсносѫщьнꙑими съприсносѫщьнꙑими съприсносѫщьнꙑими М. съприсносѫщьнꙑихъ съприсносѫщьнꙑихъ съприсносѫщьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. вечный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??