Словарь:грѫбъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	грѫбъ	грѫбо	грѫба
Р.	грѫба	грѫба	грѫбꙑ
Д.	грѫбѹ	грѫбѹ	грѫбѣ
В.	грѫбъ	грѫбо	грѫбѫ
Тв.	грѫбомь	грѫбомь	грѫбоѭ
М.	грѫбѣ	грѫбѣ	грѫбѣ
дв. ч. Им.—В. грѫба грѫбѣ грѫбѣ Р.—М. грѫбѹ грѫбѹ грѫбѹ Д.—Тв. грѫбома грѫбома грѫбама
мн. ч. Им. грѫби грѫба грѫбꙑ Р. грѫбъ грѫбъ грѫбъ Д. грѫбомъ грѫбомъ грѫбамъ В. грѫбꙑ грѫба грѫбꙑ Тв. грѫбꙑ грѫбꙑ грѫбами М. грѫбѣхъ грѫбѣхъ грѫбахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	грѫбꙑи	грѫбоѥ	грѫбаꙗ
Р.	грѫбаѥго	грѫбаѥго	грѫбꙑѩ
Д.	грѫбѹѥмѹ	грѫбѹѥмѹ	грѫбѣи
В.	грѫбꙑи	грѫбоѥ	грѫбѫѭ
Тв.	грѫбꙑимь	грѫбꙑимь	грѫбоѭ
М.	грѫбѣѥмь	грѫбѣѥмь	грѫбѣи
дв. ч. Им.—В. грѫбаꙗ грѫбѣи грѫбѣи Р.—М. грѫбѹю грѫбѹю грѫбѹю Д.—Тв. грѫбꙑима грѫбꙑима грѫбꙑима
мн. ч. Им. грѫбии грѫбаꙗ грѫбꙑѩ Р. грѫбꙑихъ грѫбꙑихъ грѫбꙑихъ Д. грѫбꙑимъ грѫбꙑимъ грѫбꙑимъ В. грѫбꙑѩ грѫбаꙗ грѫбꙑѩ Тв. грѫбꙑими грѫбꙑими грѫбꙑими М. грѫбꙑихъ грѫбꙑихъ грѫбꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. необразованный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??