Словарь:бєсрамьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєсрамьнъ	бєсрамьно	бєсрамьна
Р.	бєсрамьна	бєсрамьна	бєсрамьнꙑ
Д.	бєсрамьнѹ	бєсрамьнѹ	бєсрамьнѣ
В.	бєсрамьнъ	бєсрамьно	бєсрамьнѫ
Тв.	бєсрамьномь	бєсрамьномь	бєсрамьноѭ
М.	бєсрамьнѣ	бєсрамьнѣ	бєсрамьнѣ
дв. ч. Им.—В. бєсрамьна бєсрамьнѣ бєсрамьнѣ Р.—М. бєсрамьнѹ бєсрамьнѹ бєсрамьнѹ Д.—Тв. бєсрамьнома бєсрамьнома бєсрамьнама
мн. ч. Им. бєсрамьни бєсрамьна бєсрамьнꙑ Р. бєсрамьнъ бєсрамьнъ бєсрамьнъ Д. бєсрамьномъ бєсрамьномъ бєсрамьнамъ В. бєсрамьнꙑ бєсрамьна бєсрамьнꙑ Тв. бєсрамьнꙑ бєсрамьнꙑ бєсрамьнами М. бєсрамьнѣхъ бєсрамьнѣхъ бєсрамьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєсрамьнꙑи	бєсрамьноѥ	бєсрамьнаꙗ
Р.	бєсрамьнаѥго	бєсрамьнаѥго	бєсрамьнꙑѩ
Д.	бєсрамьнѹѥмѹ	бєсрамьнѹѥмѹ	бєсрамьнѣи
В.	бєсрамьнꙑи	бєсрамьноѥ	бєсрамьнѫѭ
Тв.	бєсрамьнꙑимь	бєсрамьнꙑимь	бєсрамьноѭ
М.	бєсрамьнѣѥмь	бєсрамьнѣѥмь	бєсрамьнѣи
дв. ч. Им.—В. бєсрамьнаꙗ бєсрамьнѣи бєсрамьнѣи Р.—М. бєсрамьнѹю бєсрамьнѹю бєсрамьнѹю Д.—Тв. бєсрамьнꙑима бєсрамьнꙑима бєсрамьнꙑима
мн. ч. Им. бєсрамьнии бєсрамьнаꙗ бєсрамьнꙑѩ Р. бєсрамьнꙑихъ бєсрамьнꙑихъ бєсрамьнꙑихъ Д. бєсрамьнꙑимъ бєсрамьнꙑимъ бєсрамьнꙑимъ В. бєсрамьнꙑѩ бєсрамьнаꙗ бєсрамьнꙑѩ Тв. бєсрамьнꙑими бєсрамьнꙑими бєсрамьнꙑими М. бєсрамьнꙑихъ бєсрамьнꙑихъ бєсрамьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. бесстыдный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??